صفحه 261
مسئله 1738- اجاره، تمليك منفعت چيزى به ازاى
وجه معيّنى است؛ نظير اينكه خانۀ خود را به مدّت يك سال، به ازاى هر ماه صد هزار
تومان اجاره بدهد.
مسئله 1739- اجاره دهنده و كسى كه چيزى را
اجاره مىكند، بايد رشيد باشند و به اختيار خودشان اجاره را انجام دهند و نيز بايد
در مال خود حقّ تصرّف داشته باشند.
مسئله 1740- لازم نيست صيغۀ اجاره به عربى
خوانده شود، بلكه با هر لفظى يا كارى كه بفهماند اجاره نمودهاند صحيح است.
مسئله 1741- اگر ولى يا قيّم بچّه مال او را
اجاره دهد يا خودِ او را اجير ديگرى نمايد اشكال ندارد، و اگر مدّتى از زمان رشيد
شدن او را جزو مدّت اجاره قرار دهد، بعد از آنكه بچّه رشيد شد مىتواند بقيّۀ
اجاره را به هم بزند، ولى هرگاه طورى بوده كه اگر مقدارى از زمان رشيد بودن بچّه
را جزو مدّت اجاره نمىكرد بر خلاف مصلحت بچّه بود، نمىتواند اجاره را به هم
بزند.
مسئله 1742- بچهاى را كه ولىّ ندارد، بدون
اجازه مجتهد نمىشود اجير كرد و كسى كه به مجتهد دسترسى ندارد، مىتواند از يك نفر
مؤمن كه عادل باشد اجازه بگيرد و او را اجير نمايد.
مسئله 1743- اگر چيزى را اجاره كند و صاحب آن
با او شرط كند كه فقط خود او از آن استفاده نمايد، مستأجر نمىتواند آن را به
ديگرى اجاره دهد، و اگر شرط نكند، مىتواند آن را به ديگرى اجاره دهد. ولى اگر
بخواهد به زيادتر از مقدارى كه اجاره كرده آن را اجاره دهد، بايد در آن كارى،
مانند تعمير و سفيدكارى، انجام داده باشد.
مسئله 1744- اگر اجير با انسان شرط كند كه
فقط براى خود انسان كار كند، نمىشود او را به ديگرى اجاره داد، و اگر شرط نكند،
مىتواند او را به همان مقدارى كه اجاره كرده است، به ديگرى اجاره دهد.